Nerden Başlasam, Nasıl Anlatsam?

Anlatacak şeyler birikince birikintileri toplayıp ve ortaya yanar döner meyve salatası yaptırmak konusunda çok başarısızım. Empresyonist tarzım bu kadar aksiyonu kaldırmıyor. Bir kısmınız Bodrum tatilimizi merak ediyor, kiminiz nişanlılık-sözlülük hallerinin neticesini. Arada inanılmaz yoğun iş günlerim oldu. Yani nereden tutsanız ayrı bir macera. Hiçbiri de heyecanlı değil. Böyle okuru kucaklar da bambaşka hislere uğratır cinsten değil. Şurada özetini geçeyim de sonradan detaylandırırız elbet.

Bodrum tatilimiz tam bir faciaydı. Bu kadar hatun, hepsi de aynı dönemlerde PMS olunca paso birbirimize kıl olup uyuz uyuz oturduk. İkizlere hamile de vardı, manitayı yeni terketmiş olanı da, yeni terkedilmiş olanı da. Uzun süredir evlenecek kız arayanı, iş konusunda kafası karışık olanı, bir Kanadalı, iki gay, bir nişanlı-sözlü (ben) ne ararsanız vardı tatil ekibinde. Yonc'un finansal anlamda başarılı ve fakat eğlence ve dinlence anlamında başarısız rezervasyonuyla gittiğimiz all-inclusive aile otelimizde huzuru bulamadık. Yerine birkaç kilo göbek yaptık. Gündüzleri etrafımızda çoluk çocuk gürültüsü eşliğinde tatil yapan ve snack bar'da önümüzü kesen Türk ailelerine kıl olduk. Bir akşam Bodrum'a indik. Eğlenen eğlendi. Bar tepelerine çıkıp oynayanımız da oldu, dağıtıp yumruk atanımız da, taksiden düşenimiz de. O anlamda 15 yıldır bir değişiklik olmadı fakat ertesi gün toparlanamadık. İki gece üst üste rezilce eğlenemedik. Bünye kaldırmadı. Düella artık orta yaşlı olduğumuzu iddia etti. Orta yaş'ın tanımına dair anket yaptık. Herkes 45-50 dedi. 10 yıl önce bu tanım 35 iken bu yıl barı yukarı çekmişiz. Kendimize orta yaşı kondurmama hali. Hem kel hem de foduluz.

Tatilin iyi kısmı şuydu ki en azından özgüvenimiz zedelenmedi. Geçen yıl Türkbükü'nde 18'lik taş ve de süslü medyatik sosyetik tipler arasında çok ezilmiştik. Bu sene en azından ilk gün daha bir bakımlı, alımlı, özenliydik. Sonraki günler gittikçe saldık. Pijama donumuzla havuzbaşındaki aynı metal görünümlü plastik masada çay, kahve, kola, bira, çekirdek çitleterek ve de iyice kendimizi salarak koca bir hafta geçirdik. Tatilin diğer bir iyi kısmı da nostaljinin bizi hüzünlendirmemesiydi. 'Kaç kişiydik o zaman? Bak, kaç kişi kaldık şimdi?' gibi bir durum yok. Büyüme hızımız müthiş. Churn neredeyse sıfır.

Ben tatil boyunca hep sustum. Özlem bir vakittir bende bir tuhaflık seziyor. Sebebini ben de bilmiyorum. Konuşasım yok. Yazasım da yok. Yoksa yoğunluk falan tomas buralara içimi dökmek için. Neden acaba? Yonc komplocusu Düella'nın da benimle çok vakit geçirdiğinden suskunlaştığını iddia ediyormuş sağda solda. Bizi kıskanıyor. Düella'nın en iyi arkadaşlığından uzaklaştırıldığı için. Zaten ekipte herkes birbirini kıskanıyor, birbirine feci laf sokup feci de uyuz oluyor ama bir yandan birbirini delice de seviyor. Tam bir aile sendromu.