Perşembe, Aralık 13, 2012

İkinci Doğum

İkinci doğumlar kolay olur derlerdi. Kolay olmuş olabilir ama çektiğim acıları kıyaslayınca bu seferki çok daha zordu. Belki de çok daha kolay geçeceğini beklediğim için psikolojik olarak hazır değildim ama yoo, yoo. Doğum olayı manyak bir şey. Hele de anestezi almıyorsanız.

1 Aralık sabaha karşı 5 gibi nişanla beraber sancılarım başladı ama çok hafifti. 8’e kadar evde bekledim. Hala çok hafifti. İkinci doğumunda az biraz sancıyla açılıverip epidural almaya fırsat bulamayan arkadaşımın hikayesi yüzünden yine de hastaneye gittik. NST’ye bağladıkları anda sancılar da iyice azaldı. Kesin bizi eve yollarlar diyordum ki 5 cm açılmışım bile. Epiduralinizi takalım, dediler. Jelibon’da 5 cm açılıncaya ve epiduralimi alıncaya kadar 12 saat acı çektiğim için bu sefer ne kadar kolay oldu bu iş diye göbek atıyordum.

Epidurali verdiler ama yalan bir şeydi. Sancıları yine de hissediyordum. Test dozu bu dediler. Doktorunuz söyleyince tam dozu vereceğiz. Doktorum da bekleyin ki gelsin. Yok muayenede, yok yemekte, yok size daha erken derken geldi ve bana epidural için gecikmiş olabileceğimizi söyledi!!!

Sırf epidurali kaçırmamak için hastaneye erken gelip hastanede yata yata epidurali kaçırmak ne demekti? Doktorun yakasına yapıştım. EPİDURAL İSTİYORUMMM, diye haykırdım. O da yaptı güya bir şey ama ya beni kandırdı ya da anestezim tutmadı. Her ne olduysa oldu ben bağıra çağıra, tüm hastaneyi inlete inlete doğuma gittim.

Epiduralim var sanıyordum. Yoktu. Ikınırken sancılar gidermişti. O da yoktu. Sancıdan ıkınamıyordum bile. Ikınmak istiyordum ama acıdan yapamıyordum.

Bebek küçük demişlerdi. 4 kiloluk çocuk doğurmuş bir kadın olarak bu ufaklığı fırlatıp çıkaracaktım. Ama takıldı. Orada takıldı. Omzu takıldı. Çıkarın, çıkarın, diye bağırıyordum. Bir şekilde çıktığında bebeğin 4150 gram olduğunu öğrendik. Bütün bu süreç aslında yarım saat sürmüştü ama insan acı çekince yarım saat yarım asır gibi geliyordu.

Bebek doğduğunda sağlıklı olacağına dair inancım yoktu ama çok şükür iyiydi. O dakikadan sonra rahatlama geleceğine bilakis acıyı daha da çok hissediyordum. Bir dünya iğne yaptılar ama bana mısın demedi. Kesilip dikildiğimi, bütün dikişleri tek tek hissettim. Doğumhaneden çıktığımda sanki savaştan çıkmış gibiydim ve haftalarca hasta yatacağımı, bir daha hiç iyileşemeyeceğimi sanıyordum. Öyle olmadı tabii. Totom acısa da hemen ayağa kalkabildim. Ertesi gün hava o kadar güzeldi ki yürüyüş bile yapmak istedim. Hatta faturamızda hata yapan hastane muhasebesiyle kavga edemeyip milyarlık fazlalığı ödemeye yeltenen Şövalye’yi ekarte edip kavgaya bile gittim. Işi hallettim. Hey Allahım dedim, Şövalye’ye. Ölü halim bile senden daha çok iş bitiriyor.

8 yorum:

Ozlem dedi ki...

Cok gecmis olsun. O mis kokulu evladinizi tum anne olmak isteyenler adina opup koklayin bir kez daha. Saglikla huzurla buyusun.

gezicini dedi ki...

Çok sevindim çok. Hele ki ertesi gün ayağa kalkıp muhasebeye gitmen müthiş. okudukça gözlerim doldu.
sağlıklı günleriniz olsun inşallah.
hayırlı uğurlu olsun.
sevgiler

Genece dedi ki...

Çok güzel haberler. Anlaşılan zor olmuş ama herşey yolunda. İlk beş gün bundan sonra sürekli acılar içinde kıvranıp uyuyamayacağımı ve bebeğin gelişip büyüdüğünde bile aynı halde kalacağıma inanmaya başlamıştım. Bak iki günde kurtulmuşsun bu halden. Tebrik ederim.

Adsız dedi ki...

Geçmiş olsun.Analı babalı dört göz arasında büyüsün şahsen tanımasam da öpüyorum seni güçlü kadın.Sibel

Ogrenen Anne dedi ki...

Hafiye savaştan çıkmışsın resmen, ama en güzel ganimeti de kapmışsın ;) Çok geçmiş olsun, güle güle büyüt kızını!

Adsız dedi ki...

Yazdıklarınızı okurken acayip tırstım. Ağrı eşiğim çok düşüktür valla okurken bile nedense vücudumun alt tarafını sıktığımı farkettim. Neyse artık sağlıkla gelmiş ya önemli olan bu. İnşallah en zor gününüz bu olsun rahat rahat büyüsün yetişsin.

Aylin

Adsız dedi ki...

Hafiye muhasebeyle kavga ederken yanindaydim tam da. Hakikaten, Hafiye biraksa Sovalye fazladan parayi odeyecekti. Hafiye de telefonu acmis, muhasebeye esip gurluyordu.Gozlerinin alti yorgunluktan sismis olmasa, kim dogum yapmis belli degildi.

Bebek bir harika. Oglum kafasina tekme atmaya calistiysa da, Hafiye gormeden uzaklastirdik.

DAK

sevgi dedi ki...

Sağlıklı, huzurlu mutlu ömürleri olsun inşallah. :)