Çarşamba, Mayıs 24, 2006

Istifa

Az once istifa ettim. Titremekten konusamadim dogru durust. Aglamadim, allah var. Isyerinde agladigimi kimselere gostermedim. Tuvalete gidip gozlerimi kuruladim. Hani profesyonellik? Yok. Bugunluk yok.

Ben daha once hic istifa etmedim. Istifa istifa etmedim yani. Bu daha bir istifa. Sadece isten bosanmak degil. Evimden, golumden, ordegimden, elbise dolabimdan, arabamdan, bu yollardan bos oldum.

Belki donersin geri, dedi Kris. Gozlerime bakti. Seni anliyorum, dedi. Chicago'daki ailesinden uzak diye suclaniyormus. 50 yasinda, iki yetiskin evlat sahibi kadinda da, bende de ayni sizilti. Donersin belki. Sana ucretsiz izin verelim. Bakalim, dedim.

Bir tenis topu gibi gecti 20'ler. Genis bir kortun her ucunda sektim. Tenis topundan emekli yeni bumerang olmaya gonul razi olmaya razi degil de hayat razi gelirse? Gelmesin. Ne olur. Gelmesin. Hani hayatina hukmeden haciyatmaz cimbit hafiye? Yok. Bugunluk yok.

5 yorum:

Adsız dedi ki...

Hayirli olsun guzelim. Bu havalarda Istanbul'un ne kadar guzel oldugunu dusun icin daraldikca, huzunlendikce. Bebekte oldugunu dusun ya da vapurda, elinde simidin. Oooh! Koste

Adsız dedi ki...

Hadi hayirlisi.
Bu arada, yaniyoooooo Ataturk Havalimani.......

Yesim Arpat dedi ki...

Bu ise girdim, super karli havali sirketti benle birlikte batmaya basladi.

Yenisi de daha gelmeden yandi. Iyi mi? Ne ugursuzum.

OzlemPansiyon dedi ki...

her sey cok guzel olacak.
sana soz veriyorum.

Onur dedi ki...

Hersey gayet guzel. Sorun guzellikte degil - zaten her yer her zaman birileri icin cok guzel. Hem sorun olan hem de cok sevimli olan aralardaki o gecis surecleri. Biz de onlari yasiyoruz tadini cikara cikara, debelene debelene...